30 Ekim 2019 Çarşamba

film okuması: parasite

 Sınıf ayrımı ekseninde ilerlerken ilk 45 dk gülmekten yerlere yatıran, daha sonra ise gücü elinde bulunduranın nasıl vicdandan yoksun, insanın nasıl bu kadar acıma duygusundan münezzeh olabileceğini de yüzümüze çarpıyor. Film sıkmadan baymadan usulca mesajını da işliyor. 

Bazen en çok tepki verilmesi gereken anda susar, en sıradan anda ise duygu patlamasi yaşarız. "Koku" gibi sınıf farklılığın en basit simgesini film metaforu haline ucuzlastirmadan böylesine ustalikli getirebilmek iyi yönetmen işidir. Yükselen güney Kore sinemasinin adından söz ettiren yonetmeni altın Palmiye ödülünü tartışmasız bir şekilde hak ediyor. Muhtemelen 2020 yabancı film Oscarını da kucaklayacaktir.